از اين رو، هدف ما در كميته گزارشگران حقوق بشر ، جمع آوري تجربيات عيني افراد از حضورشان در سلول انفرادي است. براي اينكار، كوچكترين جزئياتي به ما كمك مي‌كند تا مجموعه را پربارتر كرده و كمك بيشتري به كساني كنيم كه شايد در آينده، چنين شرايطي را تجربه كنند. از آنجايي كه شنيدن تجربيات همه زندانيان از سلول انفرادي براي ما مهيا نيست، در كنار مصاحبه و صحبت مستقيم با افرادي كه چنين روزهاي را گذرانده‌اند، مي‌خواهيم دعوت كنيم، تا "زندانيان سلول انفرادي" با نوشتن تجربيات خود و ارسال آن براي ما، در كامل شدن اين مجموعه ما را ياري كنند.ذكر اين مساله قابل توجه است كه براي اين كار، نوشتن هر نوع جزئياتي مهم است. در يك كلام" مي‌خواهيم به ديگران بگوييم كه چطور سلول انفرادي را تحمل كنند، چطور روزهايشان را به شب برسانند. چه كارهايي مي‌توانند بكنند. چه كارهايي مي‌شود انجام داد. يا اينكه، شما براي گذراندن روزهاي انفرادي چه كرديد ؟"

.

کمیته گزارشگران حقوق بشر:تجربه تحمل سلول انفرادي، بدون شك تجربه تلخ و سختي است. تجربه‌اي كه بسياري از بازداشت‌شدگان سياسي، براي چند روز هم كه شده آن را از سر گذرانده‌اند. نگهداري متهمان در سول انفرادي البته در خصوص متهمان غيرسياسي نيز صادق است. و اين سلول‌ها، عموما براي جداسازي متهم از ساير زندانيان، و با هدف ايجاد فشار رواني بر وي صورت مي‌گيرد.

شايد بسياري از افرادي كه تجربه حضور در سلول انفرادي را دارند، اين مطلب را تأييد كنند كه عموما افراد پس از گذشت زماني( كه بستگي به ظرفيت آدمهاي مختلف، متفاوت است) دچار فشارهاي رواني شديد شده و قدرت تحليل شرايط را از دست مي‌دهند. اين مساله به خصوص در مورد بازداشت‌شدگان سياسي بسيار حائز اهميت است. اين افراد، معمولا در سلول انفرادي و در قطع ارتباط كامل با اوضاع و شرايط خارج از زندان قرار مي‌گيرند، بنابراين پس از مدتي وقتي از قدرت تحليل شرايط عاجز مي‌شوند. بازجو و يا فرد ديگري در اين قامت، اين امكان را مي‌يابد كه اين فشار و تزلزل روحي را تشديد كرده و از ‌آن به نفع خود استفاده كند. اين مسأله در اكثر افرادي كه در دوران بازجويي، قدرت تحمل خود را از دست مي‌دهند و گاها به خواسته‌هاي بازجويانشان تن مي‌دهند، به چشم مي‌خورد. زماني كه فرد ، نتواند ديد كاملي نسبت به شرايط پيرامونش داشته باشد. در بي‌خبري و حرفهاي نادرست اطرافيان( بازجوها)، فرو مي‌ريزد. ترس از فراموش شدن، ترس از بي‌اهميت بودن محيط پيراموني نسبت به شرايط او.. همگي از دلايلي است كه فرد زنداني را به عدم مقاومت ترغيب مي‌كند.

بسياري از افرادي كه به خصوص در دو سال گذشته، سلول انفرادي را تجربه كرده‌اند، شايد از خود پرسيده باشند و اين توقع را از باتجربه‌هاي جنبش داشته‌اند كه چرا پيش از اين هيچ‌كس در خصوص چگونگي تحمل شرايط سلول انفرادي حرفي نزده است.؟ چرا كسي راهكارهاي موجود را ارائه نداده؟ تجربيات مختلف زندانياني كه در چنين شرايطي قرار گرفته‌اند، اگر در كنار هم جمع شود بدون شك مي‌تواند مجموعه‌اي را فراهم كند كه افراد مختلف، با مطالعه آن ديد جامع‌تري نسبت به شرايط سلول انفرادي و چگونگي بهتر تحمل كردن آن داشته باشند.

از اين رو، هدف ما در كميته گزارشگران حقوق بشر ، جمع آوري تجربيات عيني افراد از حضورشان در سلول انفرادي است. براي اينكار، كوچكترين جزئياتي به ما كمك مي‌كند تا مجموعه را پربارتر كرده و كمك بيشتري به كساني كنيم كه شايد در آينده، چنين شرايطي را تجربه كنند. از آنجايي كه شنيدن تجربيات همه زندانيان از سلول انفرادي براي ما مهيا نيست، در كنار مصاحبه و صحبت مستقيم با افرادي كه چنين روزهاي را گذرانده‌اند، مي‌خواهيم دعوت كنيم، تا "زندانيان سلول انفرادي" با نوشتن تجربيات خود و ارسال آن براي ما، در كامل شدن اين مجموعه ما را ياري كنند.

ذكر اين مساله قابل توجه است كه براي اين كار، نوشتن هر نوع جزئياتي مهم است. در يك كلام" مي‌خواهيم به ديگران بگوييم كه چطور سلول انفرادي را تحمل كنند، چطور روزهايشان را به شب برسانند. چه كارهايي مي‌توانند بكنند. چه كارهايي مي‌شود انجام داد. يا اينكه، شما براي گذراندن روزهاي انفرادي چه كرديد ؟"

تجربیات و نوشته‌های خود را به این آدرس ایمیل برای ما ارسال کنید:

E-Mail : chrr.iran@gmail.com